Zodra het probleem van de beoordeling is opgelost, worden aanbevelingen gedaan aan de persoon die daarom heeft verzocht. Gewoonlijk wordt een medische evaluatie verricht voordat de aanbevelingen aan de betrokkene worden voorgelegd. In gevallen waarin de aanbeveling permanent zou zijn, hoeft de betrokkene niet in te stemmen. Als er een aanbeveling is dat de persoon niet geschikt is voor wijkverpleging, kan toestemming worden verkregen voordat de wijkverpleging begint. Voorafgaande toestemming betekent dat zorgverleners zorg kunnen verlenen op de manier die in de aanbevelingen is vastgelegd.
Het zorgplan kan een lijst met te doen dingen bevatten. Dingen kunnen zo eenvoudig zijn als wandelen, schoonmaken, of zelfs een klein beetje tuinwerk. De details worden vaak van tevoren uitgewerkt. Van de persoon met de zorgvraag kan bijvoorbeeld worden verwacht dat hij of zij wekelijks levert, of volgens de beroepsgroep die de persoon bijstaat.
Het is noodzakelijk het personeel te informeren en op te leiden over de te volgen procedures. Het personeel moet worden geleerd hoe de persoon op de juiste wijze moet worden verzorgd en moet ook worden geleerd hoe deze procedures met volledige medewerking van de patiënt moeten worden aangepakt.
Voordat er zorg wordt verleend, moet er een beoordeling plaatsvinden. Deze beoordeling moet worden uitgevoerd door een opgeleide professional. De professionele groep die de zorg moet verlenen geeft details over de medische geschiedenis van de persoon. Cerebrale parese is zeer complex en heeft veel verschillende kenmerken. Een goede beoordeling kan worden gedaan om uit te vinden wat effectief is bij de behandeling van deze aandoening.
de juiste medicijnen worden voorgeschreven. Dit is zeer belangrijk om de lichaamsfuncties in evenwicht te brengen. De arts overlegt met de familieleden en met de consulent van de gezondheidsinstelling om voldoende informatie te verzamelen over de toestand van de patiënt.
De neurologische specialist stelt een diagnose na bestudering van de bevindingen van het onderzoek. Als specialist in de geneeskunde stellen zij geen absolute diagnose. Hun kennis is gebaseerd op onderwijs en opleiding en op de bestudering van eerdere gevallen. Om een diagnose te kunnen stellen, moeten een goed lichamelijk onderzoek en laboratoriumtests worden verricht.
Lees meer: